Bajaj: H δημοφιλής άγνωστη.
Το γεγονός ότι ακόμα και άνθρωποι του χώρου της μοτοσυκλέτας δε γνώριζαν την Bajaj, την τρίτη μεγαλύτερη κατασκευάστρια μοτοσυκλετών στον κόσμο (μετά τη Honda και τη Yamaha), μου έκανε εντύπωση. Αυτό δικαιολογείται εν μέρει μιας και η ακτίνα δράσης της εταιρείας δεν εστιάζει τόσο στην Ευρώπη αλλά περισσότερο στην κεντρική και Νότια Αμερική και σε κάποιες ασιατικές χώρες.
Το μοντέλο της μακράς αυτής δοκιμής των 8.000 χιλιομέτρων είναι το Dominar 400 της προηγούμενης γενιάς, δηλαδή προ 2019. Το παρέλαβα με 11.000χλμ και το παρέδωσα με 19.000χλμ μετά από ένα ταξίδι στην Τουρκία.
Κινητήρας:
373c.c., Euro4, με νεύρο που ξεσπά πάνω από τις 4.500-5.000rpm στο υπεραισιόδοξο στροφόμετρο στο οποίο αναγράφεται το νούμερο των 13.000 ενώ ο κόφτης βρίσκεται αρκετά πιο κάτω, στις 9.000rpm.
Πολλά τα κοινά στοιχεία με τον κινητήρα του KTM DUKE 390 αλλά και αρκετές οι διαφορές από τη μεριά των Ινδών όπως: 3 μπουζί, 8hp λιγότερο (35hp) καθώς κι έναν εκκεντροφόρο αντί για δύο.
Ο ήχος του κινητήρα δε θυμίζει ιαπωνικό, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι ακούγεται χειρότερα. Απλά διαφορετικά.
Υπήρξαν ελάχιστες φορές που παρουσιάστηκε ένα κόμπιασμα από τον ψεκασμό.
Επίσης δύο τρεις φορές από σταθερό γκάζι σε απότομο άνοιγμα, υπήρξε μια μικρή υστέριση στην απόκριση. Το τελευταίο το παρατήρησα και σε μια δοκιμή του 2021 Euro5 μοντέλου.
Κιβώτιο ταχυτήτων:
6τάχυτο με συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης, με μαλακή αίσθηση στη μη ρυθμιζόμενη μανέτα και στο λεβιέ. Εύκολο κούμπωμα όλων των ταχυτήτων χωρίς να χάσει ποτέ αλλαγή.
Πλαίσιο:
Ανώτερο του υπόλοιπου πακέτου, όπως επίσης και το ψαλίδι. Φροντίστε να τοποθετήσετε καλά, μαλακά ελαστικά αν είστε προτιθέμενοι να καβαλήσετε πιο επιθετικά. Η προσπάθεια μου με touring ελαστικά γνωστής εταιρείας μου έδειχνε πολύ συχνά σημάδια ασάφειας και μικρογλιστρήματα ανεξαρτήτως ποιότητας ασφάλτου. Να τονίσω ότι αυτό παρουσιαζόταν υπό κλίση κι όχι σε φρενάρισμα.
(Διαστάσεις ελαστικών: 110/70-17 & 150/60-17)
Φόρτωση:
Υπάρχουν χειρολαβές συνεπιβάτη όπως και πρακτικές τρύπες στις βάσεις των μασπιέ αυτού, για να πιάνουν γάντζοι. Μαγνητικό tank bag δε μπορεί να μπει επειδή το ντεπόζιτο είναι πλαστικό.
Με μια μικρή τροποποίηση στο πιάτο του tanklock συστήματος της Givi κατάφερα να κουμπώσω ένα 20λιτρο tank bag, το οποίο όμως ακυρώνει τη μικρή οθόνη που βρίσκεται πια από κάτω του.
Ποιότητα κατασκευής:
Δεν υπήρξαν καθόλου τριγμοί και η συναρμογή και βαφή των πλαστικών φαίνεται εξαιρετική.
Όλα τα αυτοκόλλητα είναι ανάγλυφα.
Οι διακόπτες έχουν εξαιρετικά ποιοτική και μαλακή αίσθηση.
Βάρος:
Γεμάτο, στα 182 κιλά, είναι το βαρύτερο στη κατηγορία του και το ύψος σέλας βρίσκεται επίσης στο άνω άκρο της κατηγορίας (80cm). Τα παραπάνω στοιχεία ίσως λειτουργήσουν αποτρεπτικά για κοντύτερους αναβάτες. Οι ψηλοί αναβάτες όμως δεν θα νοιώσουν ότι αγόρασαν μοτοσυκλέτα που δεν είναι το νούμερο τους, όπως συμβαίνει συνήθως με τις μοτοσυκλέτες αυτής της κατηγορίας.
Φρένα:
Το πακέτο αποτελείται από ένα συμβατικό σύστημα πέδησης εμπρός-πίσω.
Το εμπρός χρειάζεται συνήθεια και περισσότερη πίεση στη μανέτα για αποτελεσματικό φρενάρισμα. Η μανέτα δεν είναι ρυθμιζόμενη.
Το δικάναλο ABS λειτουργεί άψογα. Επεμβαίνει όποτε, όπου και όσο χρειάζεται.
Θέση οδήγησης:
Προς μεγάλη μου έκπληξη το Dominar δε με κούραζε καθόλου στο δρόμο. Υπήρχαν πολλές ημέρες που έκανα εκατοντάδες χιλιόμετρα και καθόμουν στη σέλα του πολλές ώρες.
Σέλα, γωνία γονάτων και χεριών, κλίση κορμού, όλα δούλευαν αναπάντεχα καλά για το ύψος μου, 1.87μ.
Οδήγηση στην πόλη:
Δεν θα λέγαμε ότι είναι το ιδανικότερο δίκυκλο μέσα στην πόλη. Δεν μπορούμε να το συγκρίνουμε με σκούτερ ή καποιο on-off αντίστοιχου κυβισμού. Το σχετικά μικρό κόψιμο του τιμονιού, το βάρος και ο νωχελικός, στις χαμηλές rpm, κινητήρας χρειάζονται εξοικείωση.
Εκτός πόλης όμως…:
“Γυμνό, μικρό, δεν κάνει για ταξίδια”.
Χαρακτηρισμοί από ανθρώπους που δεν το έχουν καβαλήσει ή αρέσκονται στη φιγούρα με μοτοσυκλέτες των 25.000€.
Ναι, δεν είναι 1000c.c.. Ναι, δεν έχει fairing. Η ευτυχία όμως του ταξιδιού δε βρίσκεται εκεί.
Δεν θα βρείτε εύκολα μοτοσυκλέτα αυτήςτης κατηγορίας και κυρίως σε αυτή την τιμή, να έχει αυτές τις δυνατότητες.
Θα σας μεταφέρει στην άλλη πλευρά του πλανήτη χωρίς πρόβλημα και αυτή είναι η ουσία.
Η τελική του ταχύτητα είναι τα 160χλμ/ώρα στο κοντέρ. Στα 90χλμ/ώρα έχει 5.000rpm.
Δεν τσιμπάει σταγόνα λάδι και δουλεύει πάντα σαν ελβετικό ρολόι.
Κατανάλωση/αυτονομία:
Πραγματοποίησα 32 μετρήσεις.
Η ελάχιστη κατανάλωση κατέγραψε 2.8λτ/100χλμ και η μέγιστη 3.5λτ/100χλμ.
Με τη μέση λοιπόν να βρίσκεται στα 3.15λτ/100χλμ, η αυτονομία με το ρεζερβουάρ χωρητικότητας 13 λίτρων, κυμαίνεται στα 400χλμ.
Φώτα:
Τα πάντα όλα LED.
Εξαιρετική δέσμη και ένταση.
Όργανα:
Η βασική οθόνη, εξολοκλήρου ψηφιακών ενδείξεων, απεικονίζει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Ο μετρητής καυσίμου υπολογίζει με ακρίβεια. Σε έντονη ηλιοφάνεια η ανάγνωση της οθόνης γίνεται με δυσκολία.
Η 2η οθόνη απεικονίζει μόνο οι βασικές προειδοποιητικές λυχνίες, και βρίσκεται σε σημείο που απαιτεί σκύψιμο του κεφαλιού.
Αναρτήσεις:
Συμβατικό πιρούνι 43mm και 135mm διαδρομής χωρίς ρυθμίσεις.
Μονό αμορτισέρ χωρίς μοχλικό, 110mm διαδρομής με ρύθμιση προφόρτισης.
Μου άρεσε η λειτουργία και των δύο.
Σωστές αποσβέσεις οι οποίες σε άλλες, ακριβότερες μοτοσυκλέτες, απουσιάζουν. Ειδικά αυτή της επαναφοράς.
Διάφορα:
Τα κάγκελα έρχονται ως standard.
Η τότε τιμή του (4.000€), όπως και η τιμή του νέου μοντέλου (4.300€), δεν έχουν αντίπαλο.
Πρόκειται σαφώς για μια τίμια αγορά. Το ανανεωμένο μοντέλο είναι όμορφο, με εθιστικό ήχο. Κρατήστε τα ρέστα της διαφοράς του ανταγωνισμού, τα οποία ουκ ολίγα είναι (περί τα 1.500€-2.000€) για βενζίνη.
Καλές βόλτες!
Λευτέρης Μπαμπαΐδης
