Το 1905, η εταιρεία Laurin & Klement παρήγαγε όχι μόνο το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρείας, το Voiturette A στο Mladá Boleslav, αλλά και το πιο συμπαγές τρίτροχο LW. Έχοντας οδηγηθεί από έναν υδρόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα 3,7 kW (5 hp), το πρακτικό, ελαφρύ όχημα μεταφοράς 160 κιλών έφτασε ταχύτητες έως 40χλμ/ώρα. Ο οδηγός καθόταν σε μια σέλα μοτοσικλέτας πάνω από τον πίσω άξονα, κοιτάζοντας προς τα εμπρός τα κεφάλια των επιβατών ή την οροφή του χώρου φορτίου, η οποία μπορούσε να χωρέσει μέχρι 200 κιλά.
Ως μία από τις παλαιότερες μάρκες αυτοκινητοβιομηχανίας στον κόσμο που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται και σήμερα, η Skoda ανατρέχει στα 125 χρόνια ιστορίας της. Δύο νέοι επιχειρηματίες, ο μηχανικός Václav Laurin και ο βιβλιοπώλης Václav Klement δημιούργησαν το δικό τους συνεργείο επισκευής ποδηλάτων στη Mlada Boleslav το 1895. Μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία των δικών τους ποδηλάτων με την ονομασία Slavia, ξεκίνησαν τις πρώτες αυτο-σχεδιασμένες μοτοσυκλέτες στην αγορά το 1899. Αυτοί κινούνταν από μονοκύλινδρους κινητήρες, που επίσης κατασκευάζονται από την Laurin & Klement, η οποία προχώρησε σύντομα στη δημιουργία ενός ευρύτερου φάσματος προϊόντων. Το 1903, ο V-2 κυλίνδρων τύπου CC έγινε ένας από τους πρώτους μαζικούς κινητήρες στον κόσμο. Ήδη από το 1904, η αδειοδοτημένη παραγωγή άρχισε στη Γερμανία υπό την επωνυμία Germania.
Την ίδια χρονιά, η νέα τσεχική εταιρεία εισήγαγε τον CCCC, τον πρώτο 4κύλινδρο κινητήρα της, και επεκτείνει τη σειρά των δύο ποδηλάτων ώστε να περιλαμβάνει μοντέλα με υδρόψυκτους κινητήρες, όπως το μονοκύλινδρο μοντέλο «LW». Αυτό βασίστηκε στο πιο δημοφιλές μοντέλο «L» και, όπως και στις άλλες μηχανές με υδρόψυξη, είχε το γράμμα «W» για το «νερό» στον τύπο του. Με μετατόπιση των 600 κ.εκ. η LW έφτασε σε μια αξιοσημείωτη τελική ταχύτητα 70 χλμ/ώρα. Εντούτοις, μεταξύ του 1903 και του 1905 πωλήθηκαν μόνο δέκα μονάδες: με το κυλινδρικό καλοριφέρ, των οποίων οι πλευρές κάλυπταν το πλαίσιο στο επίπεδο του ρουλεμάν του τιμονιού, ήταν πιθανώς πολύ περίπλοκο για τους πελάτες της εποχής. Συγκριτικά, 965 πελάτες επέλεξαν το βασικό μοντέλο με κλιματισμό αέρα την ίδια περίοδο.
Δεν ήταν μέχρι τα τρικύκλα που βασίζονταν στην μοτοσικλέτα LW, η οποία, αντίθετα από τους δύο τροχούς, είχε τον κινητήρα μπροστά στον αλυσοτροχό πίσω, ώστε τα πλεονεκτήματα της ψύξης του νερού έφτασαν πραγματικά στη δική τους. Η θέση καθήμενων επιβατών ή του κιβωτίου φόρτωσης πάνω από τον εμπρόσθιο άξονα περιόριζε την τροφοδοσία του τρικυλιού από τον αέρα ψύξης. Ένα άλλο εμπόδιο στο δρόμο από την τρίτροχη μοτοσικλέτα ήταν ότι η χωρητικότητα του κινητήρα μέχρι και των 0,8 λίτρων αύξησε επίσης την αντίσταση στην εκκίνηση του κινητήρα. Ένας μοχλός αποσυμπίεσης απλοποίησε αυτήν την περίπλοκη διαδικασία: κράτησε τη βαλβίδα εξαγωγής ανοιχτή και με τον τρόπο αυτό μείωσε την αντίθλιψη στον κύλινδρο όταν ο κινητήρας κινείται. Ο μοχλός αποσυμπίεσης θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για να απενεργοποιήσει τον κινητήρα και σε μια ενδιάμεση θέση, ο μοχλός επέτρεψε τη μείωση της ταχύτητας του κινητήρα για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να ρυθμιστεί το καρμπυρατέρ.
Ωστόσο, ο μοχλός αποσυμπίεσης δεν ήταν πια επαρκής για τη μετακίνηση μεγαλύτερων και βαρύτερων μοτοσυκλετών με πλαϊνά καρότσια, ρυμουλκούμενα ή ένα εμπρός-τοποθετημένο αυτοκίνητο για τους επιβάτες. Έτσι, η ομάδα σχεδιασμού της Václav Laurin ανέπτυξε έναν κεντρικό διανομέα και συμπλέκτη και εγκατέστησε ένα κιβώτιο δύο ταχυτήτων. Αυτό επέτρεψε την εκκίνηση του κινητήρα ακόμη και όταν το όχημα ήταν ακίνητο.
Αυτή η καινοτομία έκανε τα πρακτικά και ευκίνητα εμπορικά οχήματα της L & K πολύ ελκυστικά για τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και κρατικών ταχυδρομικών υπηρεσιών. Σύντομα, οι μεταφραστές στη Βιέννη χρησιμοποίησαν τα τσεχικά αυτά μοντέλα για να μεταφέρουν τις αποστολές τους, ενώ ακολούθησαν λίγο αργότερα η Βουδαπέστη και η Πράγα. Ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ από εκείνη την εποχή δείχνει πόσο εύκολα τα εμπορικά οχήματα της L & K πραγματοποίησαν τη δουλειά του ταχυδρομείου: στις 20 Ιουνίου 1906, ο άνθρωπος παράδοσης Kundert κατάφερε να αδειάσει 37 ταχυδρομικά κουτιά της Πράγας μέσα σε 58 λεπτά.
Λόγω αυτών των επιτυχιών, τα μοντέλα L & K ήταν σύντομα προωθήθηκαν και σε άλλες διεθνείς αγορές. Το 1908, αρκετά τρίκυκλα Laurin & Klement τύπου «LW», καθώς και μοτοσικλέτες με καρότσες, έφτασαν μέχρι το Μεξικό. Οι μονοκύλινδροι κινητήρες τους διέφεραν από τα προγενέστερα μοντέλα με κυβισμό 780κ. εκ. και απόδοση 3,7 kW (5 hp). Ένα άκαμπτο σωληνοειδές πλαίσιο που χρησίμευσε ως πλαίσιο για το τρίτροχο Laurin & Klement LW, ο εμπρόσθιος άξονας με πλάτος 1.150 χιλιοστών πλαισιώθηκε από δύο ημι-ελλειπτικά φύλλα ελατηρίων. Το μεταξόνιο ήταν 1.650 χιλιοστά. Το φρένο επενεργούσε μόνο στον πίσω τροχό και αργότερα και οι τρεις τροχοί απέκτησαν όλοι φρένα.
Το καρμπυρατέρ τοποθετήθηκε επίσης στο εσωτερικό από την L & K, όπως και η ανάφλεξη με ένα ηλεκτρομαγνητικό επαγωγέα χαμηλής τάσης και διακόπτη επαφής. Ο οδηγός αρχικά φρόντιζε για τη λίπανση του κινητήρα χρησιμοποιώντας μια αντλία χειρός. Ένα αυτόματο σύστημα με ρυθμιζόμενη έξοδο τοποθετήθηκε αργότερα και το λιπαντικό διοχετευόταν στα σωστά σημεία μέσω σωλήνων.
Το βάρος χωρίς φορτίο του τρίκυκλου LW ήταν 160 κιλά. το μέγιστο πιθανό ωφέλιμο φορτίο ήταν 200 κιλά. Αυτό σήμαινε ότι δυο επιβάτες θα μπορούσαν να κάθονται σε ένα διπλό κάθισμα που καλύπτεται από δέρμα, το οποίο ήταν επίσης προστατευμένο από το νερό και τη σκόνη από ένα κάτω φύλλο μετάλλου. Η Laurin & Klement παρήγαγε το τρικύλινδρο LW από το 1905 έως το 1911.
Σήμερα υπάρχουν μόνο τρία πρωτότυπα κομμάτια που σώζονται, αλλά κι ένας ξεχωριστός κινητήρας.
