spot_img
HomeMOTOΤΑΞΙΔΙΑΕξερευνώντας την Αμερικανική ήπειρο

Εξερευνώντας την Αμερικανική ήπειρο

Λευτέρης Μπαμπαΐδης Αμερικανική ήπειρο Γ' μέρος: Νικαράγουα – Κόστα Ρίκα - Παναμάς

Μέρος Α’:https://www.motorsite.gr/taxidia-moto/6666-eksereunontas-tin-amerikaniki-eipiro-260121

Μέρος Β’:https://www.motorsite.gr/taxidia-moto/6689-eksereunontas-tin-amerikaniki-hpeiro-meros-b-280121

Λευτέρης Μπαμπαΐδης

Η έρευνα για ένα τρόπο να διασχίσω το ποτάμι μου πήρε πολύ παραπάνω από ότι περίμενα οπότε μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει, σταμάτησα και διανυκτέρευσα σε ένα τσιμεντένιο δωμάτιο στο οικόπεδο μιας οικογένειας.

92

Πολύ φιλόξενοι και με τα 2 πιτσιρίκια τους να μου κρατούν παρέα, η ώρα πέρασε όμορφα και γρήγορα.

91

Το επόμενο πρωί, αφού φάγαμε όλοι μαζί πρωινό, αναχώρησα και σε λίγες ώρες έφτασα στο Esteli.

Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στη Nicaragua και βρίσκεται στον Pan-American Highway, 150 χιλιόμετρα βόρεια της Managua. Είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη και προοδευτική πόλη με περίπου 119.000 ανθρώπους.

98

Απολαμβάνει ένα ευχάριστο κλίμα καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους λόγω της θέσης του στα βόρεια κεντρικά υψίπεδα σε μέσο υψόμετρο 844μέτρα. Η πόλη περιβάλλεται επίσης από δασώδη βουνά από πεύκα, βελανιδιές και καρυδιές και οροπέδια που φτάνουν τα 1600μ, μερικά από τα οποία προστατεύονται ως φυσικά πάρκα.

Η γη γύρω από το Estelí είναι ιδανική για καλλιέργεια καπνού για χρήση σε πούρα και η πόλη έγινε καταφύγιο για Κουβανούς κατασκευαστές πούρων μετά την επανάσταση το 1959. Τα βραβευμένα πούρα έχουν καταστήσει το Estelí μία από τις πιο σημαντικές πόλεις παραγωγής πούρων στον κόσμο.

Απεχθάνομαι το τσιγάρο αλλά είμαι λάτρης του καλού πούρου και τυχαίνει να κάνω ένα ανά λίγα χρόνια. Επισκέφθηκα μία tabacalera, αυτή του Flor de San Louis. Ξεναγήθηκα σε όλη τη διαδικασία κατασκευής του πούρου. Άκρως εντυπωσιακή ακόμα και για μη καπνιστές.

93
94
 

Το βράδυ, στο bar-restaurant απέναντι από το hostel όπου έμενα, στο διπλανό τραπέζι κάθονταν ένα ζευγάρι λευκών τους οποίους προσέγγισα και καθίσαμε μαζί να απολαύσουμε τις μπύρες μας.

Η γυναίκα από Ιρλανδία και ο άντρας από Βέλγιο. Ζούνε στη Nicaragua για πολλά χρόνια. Μου διηγήθηκαν ανατριχιαστικές ιστορίες. Λίγα είχα μάθει έως εκείνη τη στιγμή για τα περσινά συμβάντα στη χώρα.

Έντονες πολιτικές αναταραχές που μου περιέγραψαν περιληπτικά το παιδί που είχε το hostel στη Leon κι ένας κύριος που είχε ένα ξενοδοχείο στην ίδια πόλη.

Περιληπτικά, το τι συνέβη είναι το εξής. Μετά από μεταρρύθμιση κοινωνικής ασφάλισης, κυβερνητική διαφθορά, αυταρχισμό και αστυνομική βαρβαρότητα του Προέδρου Daniel Ortega και τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στην αλλαγή καθεστώτος, ακολούθησαν διαδηλώσεις στους δρόμους.

Έναρξη αυτών, μέσα 2018. Η απόφαση του πρωθυπουργού ήταν να βγάλει έξω το στρατό και την αστυνομία και να ¨καθαρίζει¨ κόσμο εν ψυχρό.

Περίπου 600 έχασαν τη ζωή τους, 3.000 τραυματίστηκαν και 1.500 συνελήφθησαν.

Ένα σκηνικό που μου περιέγραψε η κυρία είναι σοκαριστικό. Ένας 16χρονος πήγαινε να πάρει φαγητό στη μητέρα του και τον πυροβόλησαν, και αυτή ως νοσοκόμα, τον τράβηξε μέσα στο ίδιο bar που καθόμασταν να του δώσει πρώτες βοήθειες.

Αυτό και άλλα πολλά που μου έλεγε με δάκρυα στα μάτια.

Η κίνηση ματ του Ortega, ήταν να κλείσει όλα τα νοσοκομεία της χώρας για να μη μπορούν να περιθάλπουν τους τραυματίες.

Τελικά υπάρχουν μεγαλύτερα καθίκια από τα δικά μας.

Όπως και στη Matagalpa, έτσι και στο Esteli, η μοτοσυκλέτα κοιμήθηκε έξω από τη πόρτα του δωματίου

95

Την επόμενη μέρα είχα ένα μακρύ δρόμο μέχρι το λιμάνι του San Jorge, όπου το ferry θα με πήγαινε απέναντι, στο Ometepe. Ένα νησί που σχηματίζεται από δύο ηφαίστεια που αναδύονται από τη λίμνη της Νικαράγουα, που επίσης αναφέρεται και ως Cocibolca.

96

Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις Nahuatl ome (two) και tepetl (mountain), που σημαίνει “δύο βουνά”.

Τα δύο ηφαίστεια (ονόματι Volcán Concepción και Volcán Maderas) ενώνονται από έναν χαμηλό ισθμό για να σχηματίσουν ένα νησί σε σχήμα κλεψύδρας. Το Ometepe έχει έκταση 276 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μήκος 31 χιλιόμετρα και πλάτος 10 χιλιόμετρα.

Το Concepción βρίσκεται στο βορειοδυτικό μισό του νησιού. Έχει μια βάση 16 χιλιομέτρων κάτω από τον συμμετρικό του κώνο και είναι ένα ενεργό ηφαίστειο. Λόγω της συμμετρίας του, θεωρείται εξαιρετικά όμορφο.

97

Φτάνει σε υψόμετρο 1.610 μέτρων καθιστώντας το Ometepe το υψηλότερο νησί της λίμνης στον κόσμο.

Το νοτιοανατολικό μισό του νησιού αποτελείται από το Maderas, το οποίο έχει μια λίμνη κρατήρα και υποστηρίζει ένα διαφορετικό περιβάλλον τροπικών δασών. Οι πλευρές του ηφαιστείου καλύπτονται κυρίως με φυτείες καφέ και καπνού, ενώ το υπόλοιπο είναι τροπικό δάσος.

Μεγάλο μέρος αυτού του νησιού είναι πλέον φυσικό πάρκο.

Η ηφαιστειακή τέφρα έχει καταστήσει το έδαφος αυτού του νησιού εξαιρετικά εύφορο, επιτρέποντας τη συνεχή φύτευση. Τα ηφαίστεια είναι ορατά από παντού στο νησί και η ζωή στο Ometepe περιστρέφεται στενά γύρω τους.

Παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στους μύθους και τους θρύλους του νησιού, που κάποτε χρησίμευε ως γηγενής ταφικός χώρος.

Εκεί έμεινα σε ένα απίστευτο hostel ονόματι El Pital, βόρεια του Maderas, χωμένο μέσα στο δάσος και δίπλα στο νερό, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (χωματόδρομος) από την άσφαλτο. Ο κοιτώνας ήταν δενδρόσπιτο! Τι φανταστικό μέρος!

99
100
 

Στο κομμάτι γης που ενώνει τα 2 ηφαίστεια βρίσκεται μία μικρή, δασώδης περιοχή με μια φυσική τρύπα με ηφαιστειακής προέλευσης νερό μέσα σε γηγενή φυτά και άγρια ζωή.

102

Συνέχισα κάνοντας μια γύρα το ηφαίστειο, μήκους 36 χιλιομέτρων και διάρκειας μίας ώρας περίπου και κατέληξα σε ένα beach bar με απίστευτη θέα στο ονειρικό ηλιοβασίλεμα.

103
104

Την επόμενη ημέρα βόλταρα σε άλλα μέρη κι έκλεισα για ηλιοβασίλεμα σε ένα ύψωμα όπου ο ήλιος έσβηνε δίπλα στο ηφαίστειο. Άντε γεια.

105

Αναχώρηση από το Ometepe νωρίς το μεσημέρι της επομένης και έβαλα πλώρη για το ΝΔ άκρο της χώρας, σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με τη Costa Rica. Στη κωμόπολη του San Juan del Sur πέρασα μια νύχτα.

Δημοφιλές μέρος στους σέρφερ και είναι ένα σημείο διακοπών για πολλές οικογένειες της Nicaragua και ξένους τουρίστες.

Με πληθυσμό περίπου 15.000 αποτελούμενο κυρίως από οικογένειες που ασχολούνται με την αλιεία ή τον τουρισμό και από αλλοδαπούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Ευρώπη.

Ενώ η τοπική οικονομία βασίστηκε, για πολλά χρόνια, στην αλιεία και τη ναυτιλία, έχει στραφεί στον τουρισμό τα τελευταία 20 χρόνια.

108

Τίποτα το ιδιαίτερο στα δικά μου μάτια, πήρα τον μακρύ δρόμο της επιστροφής. Με μία μόνο στάση για διανυκτέρευση στη Gradana, η οποία, ιστορικά είναι μια από τις σημαντικότερες πόλεις της χώρας, οικονομικά και πολιτικά.

Έχει μια πλούσια αποικιακή κληρονομιά, που φαίνεται στην αρχιτεκτονική και τη πολεοδομία της.

Η Granada είχε έναν ακμάζοντα ιθαγενή πληθυσμό. Το 1524, η πόλη μετονομάστηκε σε Granada, από τον Francisco Hernández de Córdoba, φαινομενικά την πρώτη ευρωπαϊκή πόλη στην ηπειρωτική Αμερική.

Σε αντίθεση με άλλες πόλεις που διεκδικούν την ίδια διάκριση, η πόλη της Γρανάδας δεν ήταν μόνο ο οικισμός της κατάκτησης, αλλά και μια πόλη που καταχωρήθηκε στα επίσημα αρχεία του Στέμματος της Αραγονίας και του Βασιλείου της Καστίλης στην Ισπανία.

“Πιάνοντας¨ τον βαρετό αλλά άκρως εντυπωσιακό Pan-American Highway, ένα δίκτυο δρόμων συνολικού μήκους 48.000 χιλιομέτρων, που συνδέει σχεδόν όλα τα κράτη της Αμερικανικής ηπείρου σε ένα ενοποιημένο σύστημα αυτοκινητοδρόμων, από την Alaska μέχρι την Patagonia, σε λίγες ώρες βρέθηκα στη Matagalpa για να παραδώσω τη μοτοσυκλέτα, αφού την προηγουμένη είχα ειδοποιήσει τον Optaciano πως θα φτάσω μία ημέρα αργότερα από αυτό που είχαμε συμφωνήσει.

106

Οι εντυπώσεις μου από την Κινέζικη enduro ήταν άριστες. Η Loncin δεν είναι κάποια μικρή εταιρία, αλλά ένας κολοσσός ο οποίος κατασκευάζει κινητήρες BMW από το 2005 και συνεργάζεται με πολλές άλλες εταιρίες.

Πολύ δυνατό, με καλά περιφερειακά και δε γκρίνιαξε καθόλου όσο κι αν το πίεσα και με έβγαλε ασπροπρόσωπο πολλές φορές, από πολύ δύσβατα κομμάτια.

107

Ακολούθησε μια πολύ βαρετή διαδρομή μέχρι Peñas Blancas, τον συνοριακό σταθμό Nicaragua – Costa Rica. Ο μοναδικός σταθμός πεζής διέλευσης που είχε scanner για τις αποσκευές. Πως πέρασε ένα machete μισό μέτρο που είχα στο backpack μου, δε ξέρω…

Μετά από μια μικρή αναμονή, ήρθε το λεωφορείο που θα με πήγαινε στη Liberia, μία πόλη-κόμβος της βορειοδυτικής πλευράς της Costa Rica καθώς οι τουρίστες περνούν από εκεί καθ ‘οδόν προς τις παραλίες της ακτής του Ειρηνικού.

Περίπου στα μέσα της διαδρομής, μας σταμάτησε τοπική αστυνομική δύναμη και ένοπλοι ένστολοι ανέβηκαν στο λεωφορείο ζητώντας από όλους τους επιβαίνοντες προσωπικά έγγραφα. Τρεις που δεν είχαν ή είχαν αλλά χωρίς έγκριση εισόδου, κατέβηκαν μαζί με τους αστυνομικούς.

Έτυχε και κάθισα δίπλα σε έναν ηλικιωμένο Aμερικανό ο οποίος ζούσε εκεί πολλά χρόνια και θα περνούσε τη νύχτα στη Liberia πριν συνεχίσει, ακριβώς όπως εγώ. Μου εξήγησε πως αυτό είναι ρουτίνα.

Στην πλειοψηφία τους, πολίτες της Nicaragua, θέλoντας να ξεφύγουν από την κατάσταση της χώρας τους, περνούν παράνομα τα σύνορα και παίρνουν ΜΜΜ, οπότε οι έλεγχοι είναι τακτικοί.

Αφού φτάσαμε στην πόλη, καταλήξαμε σε ένα hostel που είχα εντοπίσει νωρίτερα online. Αφήσαμε τα πράγματά μας και βγήκαμε έξω προς αναζήτηση τροφής. Πολλές και διάφορες οι ιστορίες του κυρίου, που τις άκουγα με ενδιαφέρον όλη τη βραδιά.

Την επόμενη ημέρα έκανα παρέα με τα άτομα του hostel και τη μεθεπόμενη ξεκίνησα νωρίς προς Tamarindo. Μια πόλη της περιφέρειας Guanacaste, που βρίσκεται στη χερσόνησο Nicoya στην ακτή του Βόρειου Ειρηνικού της Costa Rica.

Εντύπωση μου έκαναν τα παγωμένα νερά, μόλις 400χλμ νοτιότερα του El Salvador. Αργότερα έμαθα ότι αυτό ευθύνεται στα θαλάσσια ρεύματα της περιοχής.

Τίποτα το ιδιαίτερο για μένα στο μέρος αυτό. Έμεινα σε ένα hostel για δυο βράδια και μετά πήρα τον βασανιστικά μακρύ δρόμο για την άλλη άκρη της χώρας.

112

500 περίπου χιλιόμετρα μέχρι το Puerto Viejo de Talamanca με χώριζαν από την εκκίνηση, αλλά με μετεπιβιβάσεις, καθυστερήσεις και αναμονές, διήρκεσε κοντά στις 15 με 20 ώρες.

Το Puerto Viejo είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός, γνωστός στην κοινότητα του σερφ για το μεγαλύτερο και ισχυρότερο κύμα στη Costa Rica, γνωστό ως Salsa Brava.

114

Mερικές από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της χώρας, όπως η Playa Chiquita, η Playa Negra και η Punta Uva, βρίσκονται μεταξύ του Puerto Viejo και του Manzanillo, το οποίο είναι μια δημοφιλής τοποθεσία για καγιάκ και βρίσκεται 13 χλμ νότια κατά μήκος της παραλίας.

116

Μόλις 40χλμ χωρίζουν το χωριό από τα σύνορα με τον Panama. Μια διαδρομή τριών τετάρτων με λεωφορείο θα με φέρει στο συνοριακό σταθμό της Sixaola, τον ένα από τους μόλις δύο που υπάρχουν στα 330χλμ συνοριογραμμής ανάμεσα στις χώρες αυτές.

115

Με συνοπτικές διαδικασίες περνάω στη νοτιότερη χώρα της Κεντρικής Αμερικής και με ένα βανάκι σε μια ώρα βρίσκομαι στο αρχιπέλαγος του Bocas Del Toro.

Η έκτασή του είναι 4.644 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που περιλαμβάνει την ηπειρωτική χώρα και εννέα κύρια νησιά. Η πρωτεύουσα είναι η πόλη Bocas del Toro (ή Bocas Town) στην Isla Colón (νησί Colón).

Το Bocas del Toro συνορεύει με την Καραϊβική Θάλασσα στα βόρεια, την επαρχία Limón της Κόστα Ρίκα στα δυτικά.

Η επαρχία περιλαμβάνει δύο εθνικά πάρκα, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Isla Bastimentos και το Διεθνές Πάρκο La Amistad. Το Smithsonian Tropical Research Institute λειτουργεί ένα ερευνητικό σταθμό στο νησί Colón, βορειοδυτικά της πόλης Bocas.

Υπάρχουν πολλές φυτείες μπανανών στο Bocas del Toro, που συχνά ονομάζονται oro verde ή πράσινος χρυσός της Κεντρικής Αμερικής. Κατά τη μεταφορά στο νησί με speedboat, είδα ένα φορτηγό πλοίο της Chiquita με πολλές δεκάδες container φορτωμένο.

121

Οι θερμοκρασίες είναι σταθερές όλο το χρόνο (υψηλή: 28–32°C, χαμηλή: 22–24°C), όπως επίσης και η ανατολή (περίπου 6 π.μ.) και η δύση (περίπου 6 μ.μ.)

122
126
 

Στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλά μικρά νησιά με πυκνή, τροπική βλάστηση και τιρκουάζ, ζεστά νερά. Βεβαίως πολυάριθμα και τα βαρκάκια που κάνουν ημερήσιες εκδρομές σε αυτά.

123
125
126

Η νυχτερινή ζωή περιορίζεται στα λίγα μαγαζιά που έχει η πόλη και μέσα στα hostel τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι πολύ οργανωμένα, καθαρά και η πίσω τους μεριά βλέπει τον κόλπο.

124

Εκεί νοίκιασα ένα ποδήλατο για να εξερευνήσω την ΒΑ μεριά του νησιού, μέχρι την Playa Bluff.

128

Μετά από λίγες ημέρες ηρεμίας και χαλάρωσης, αποφάσισα να κινηθώ νότια στο Boquete, μία μικρή πόλη στα 1.200μ υψόμετρο, στους πρόποδες του ενεργού στρωματοηφαίστειου Barú (ένα κωνικό ηφαίστειο που έχει δημιουργηθεί από πολλά στρώματα σκληρυμμένης λάβας, ελαφρόπετρας και τέφρας), το οποίο είναι το ψηλότερο βουνό στον Παναμά, ύψους 3.475 μέτρων. Είναι επίσης η δωδέκατη υψηλότερη κορυφή στην Κεντρική Αμερική.

Λόγω του ύψους και της στενότητας του ισθμού του Παναμά, είναι πιθανό (αν και σχετικά σπάνιο) να μπορεί να δει κανείς τόσο τον Ειρηνικό Ωκεανό όσο και την Καραϊβική Θάλασσα από την κορυφή του σε μια καθαρή ημέρα.

Επιβάλλεται μια περιήγηση στο μονοπάτι Sendero Los Quetzales, το οποίο ονομάζεται έτσι από το διάσημο πουλί Quetzal, της Κεντρικής Αμερικής, το οποίο είχα την τύχη να το διακρίνω μέσα στη πυκνή βλάστηση του πάρκου σε μια περιπετειώδη διαδρομή μέχρι τους The Lost Waterfalls, όπου ξεκινάει η ζωή του ποταμού Caldera.

129
129
130
 
 

Λίγες ημέρες μετά, άλλη μια πολύωρη διαδρομή 500 περίπου χιλιομέτρων, μέχρι τη Πόλη του Παναμά, με βρίσκει να παλεύω να κοιμηθώ μέσα στο λεωφορείο. Στην πρωτεύουσα φιλοξενήθηκα από έναν Κινεζοεκουαδοριανό σε ένα condominium στο κέντρο της πόλης.

Η Πόλη του Παναμά δε θυμίζει σε τίποτα, καμία άλλη πόλη της κεντρικής Αμερικής. Το εμπορικό της κέντρο είναι γεμάτο ουρανοξύστες, είναι πολύ σύγχρονη, καθαρή και δείχνει πιο εξευρωπαϊσμένη.

132
134
 

Νότια της πόλης, υπάρχει μία μικρή χερσόνησος, που αποτελείται από 4 νησάκια (Naos, Culebra, Perico, Flamenco) και συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω ενός υπερυψωμένου δρόμου τεσσάρων λωρίδων και υπάρχει επίσης ποδηλατόδρομος και χώρος για περπάτημα παντού, φτιαγμένο από βράχο που εξήχθη κατά τις ανασκαφές από το κανάλι του Παναμά.

Εν μέρει το μονοπάτι προοριζόταν να χρησιμεύσει ως κυματοθραύστης για την είσοδο του καναλιού. Από εκεί, το βράδυ μπορείς να δεις στο βάθος φώτα, τα οποία είναι από κρουαζιερόπλοια και φορτηγά πλοία που περιμένουν, πολλές φορές κι εβδομάδες για να περάσουν απέναντι.

Τους συμφέρει από το να κάνουν όλο τον κύκλο, γύρω από τη Παταγονία.

Η διώρυγα του Παναμά είναι ένας τεχνητός δίαυλος 82 χλμ ο οποίος ενώνει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό. Είναι η δεύτερη σε ναυτιλιακή σπουδαιότητα από την άποψη των θαλάσσιων μεταφορών στον κόσμο, μετά τη Διώρυγα Σουέζ. Ενώνει την επί του Ατλαντικού βόρεια ακτή με εκείνη του Ειρηνικού στα νότια, χρησιμοποιώντας δεξαμενές που ανυψώνουν τα πλοία στα 26μ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που είναι το επίπεδο της τεχνητής λίμνης Gatún και τα χαμηλώνουν πάλι στην άλλη πλευρά στο ύψος της θάλασσας.

Η πρώτη διέλευση πλοίου έγινε στις 15 Αυγούστου 1914. Από την δεκαετία του ’30, άρχισε να φαίνεται η ανάγκη για επέκταση των δεξαμενών του καναλιού, λόγω του μεγέθους των νέων πλοίων τα οποία δεν χωρούσαν στις υπάρχουσες και για να χαλαρώσει η έντονη κίνηση αλλά τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν το 1942.

Τελικά, οι εργασίες για τις νέες δεξαμενές άρχισαν το 2007 και το έργο παραδόθηκε για χρήση τον Ιανουάριο του 2016.

Η ημερήσια δυναμικότητα διέλευσης της διώρυγας είναι 50 πλοία. Τα πλοία καταβάλλουν τέλη (δικαιώματα) βάσει της χωρητικότητας που έχουν (Panama canal tonnage).

Το 1995 όταν η διώρυγα βρισκόταν υπό αμερικανική διοίκηση περίπου 200.000 πλοία κοντέινερ διέσχισαν τη διώρυγα. Σήμερα ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια το χρόνο.

Περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια εισρέουν κάθε χρόνο στα δημόσια ταμεία. Μέχρι το 2025 τα έσοδα από τα τέλη χρήσης της διώρυγας υπολογίζεται να φθάσουν τα 4 δισεκατομμύρια.

Στρατιωτικά σήμερα η διώρυγα του Παναμά, συνεχίζει να θεωρείται ουδέτερη θάλασσα.

133

Μετά από λίγες ημέρες στη νοτιότερη πρωτεύουσα της Κεντρικής Αμερικής, ξεκίνησε ο δρόμος της επιστροφής στην Ελλάντα. Μέσω Miami, για 1 μέρα να δω πάλι το φίλο, ήδη μπήκε ο Απρίλιος, τα λεφτά τελειώσανε, ώρα για εργασία και χαρά, με όνειρα και σχέδια για το επόμενο…

Instagram:https://www.instagram.com/motorcycle_explorer/?hl=en

Gallery:

RELATED ARTICLES
spot_img
spot_img
spot_img

ΝΕΑ MOTO